بخیه در جراحی پروتز سینه
جراحی پروتز سینه یکی از محبوب‌ترین و مؤثرترین روش‌ها برای تغییر اندازه و شکل سینه‌ها است که به خانمها این امکان را می‌دهد تا به نتیجه‌ای طبیعی و رضایت‌بخش از لحاظ ظاهری دست یابند. یکی از مراحل کلیدی در پایان این جراحی، بخیه زدن است که به دقت و ظرافت باید انجام شود تا علاوه بر بسته شدن صحیح برش‌ها، اسکار و اثرات بعدی به حداقل برسد. مراقبت از بخیه‌ها نقش حیاتی در فرآیند بهبودی و حفظ شکل زیبای سینه‌ها پس از جراحی دارند و به همین دلیل، انتخاب نوع نخ بخیه و تکنیک صحیح به همراه مراقبت زخم از طرف بیمار ، اهمیت زیادی در نتیجه نهایی این عمل دارند. در این مقاله، به بررسی انواع بخیه‌ها، نحوه انجام بخیه‌گذاری و نکات مراقبتی پس از جراحی پروتز سینه خواهیم پرداخت تا بتوانید بهترین نتایج ممکن را از این عمل زیبایی کسب کنید.
چه مدت طول می کشد تا جای بخیه عمل پروتز پستان خوب شود؟
مدت زمان بهبودی جای بخیه پس از جراحی پروتز سینه به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع بخیه، تکنیک جراحی، مراقبت‌های پس از عمل و ویژگی‌های فردی بیمار. به طور کلی، روند بهبودی جای بخیه در این نوع جراحی به شرح زیر است:
هفته‌های اول: در ابتدا، جای بخیه‌ها ممکن است متورم، قرمز و حساس باشد. این وضعیت طبیعی است و به تدریج در طول چند روز کاهش می‌یابد.بخیه‌ها معمولاً جذبی میباشند و اگر جراح از بخیه غیر قابل جذب استفاده کرده باشد ، پس از 7 تا 10 روز کشیده می‌شوند.
نکته مهم این است که بخیه های جذبی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بطور کامل جذب شود.
ماه اول: پس از جذب و یا کشیدن بخیه‌ها، جای بخیه‌ها ممکن است همچنان کمی قرمز یا تیره باشد. در این زمان، پوست به تدریج شروع به ترمیم و بهبود میکند.بیمار باید از کشش پوست و یا فشار آوردن به ناحیه جراحی خودداری کند تا بهبودی بدون عارضه پیش برود. و حتما در این مدت از کرم های آنتی اسکار مناسب ( برای کاهش جای بخیه) استفاده نماید.
3 تا 6 ماه: جای بخیه‌ها همچنان سفت و قرمز است و ممکن است این برجستگی باعث نگرانی بیمار گردد.بیماران لازم است برای بهبود جای بخیه از کرم‌های آنتی اسکار و یا شیت های سیلیکونی مخصوص اسکار استفاده کنند.
1 سال: در بیشتر موارد، جای بخیه‌ها به طور کامل بهبود می‌یابد و اثرات آن تا حدود زیادی کمرنگ میشود. در برخی افراد، بسته به نوع پوست و توانایی ترمیم بدن، ممکن است آثار بخیه‌ها برای مدت طولانی‌تری باقی بماند، اما این آثار معمولاً با گذشت زمان کمرنگ و کمتر می‌شوند.ندرتا در برخی افراد که استعداد ژنتیک برای کلویید و یا اسکار هیپرتروفیک دارند ممکن است جای بخیه برجسته و به حالت گوشت اضافه باشد.
در نهایت، رعایت دقیق دستورات پزشک و مراقبت‌های بعد از جراحی مانند استفاده از گن‌های فشاری و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند به بهبود سریع‌تر جای بخیه کمک کند.
بیشتر بخوانید: بهترین جراح پروتز سینه در تهران
عوامل تاثیرگذار در مدت زمان بهبودی بخیه های پروتز سینه
مدت زمان بهبودی بخیه‌های پروتز سینه تحت تأثیر چندین عامل مختلف قرار دارد که می‌تواند روند ترمیم و نهایی شدن نتیجه جراحی را تسریع یا کند کند. در اینجا به مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار اشاره می‌کنیم:
نوع بخیه‌ها
بخیه‌های قابل جذب: برای ترمیم محل برش ، جراح در چندین لایه از بخیه های قابل جذب استفاده میکند و در نهایت اکثر جراحان از بخیه جذبی برای لایه سطحی پوست هم استفاده میکنند. این نوع بخیه‌ها معمولاً خود به خود جذب می‌شوند و نیازی به کشیدن ندارند. کیفیت نخ مورد استفاده از نظر برند و ظرافت تاثیر مهمی در بهبود زخم دارد.
بخیه‌های غیرقابل جذب: بخیه‌های پوست که باید بعد از چند روز کشیده شوند. البته معمولا برای راحتی بیمار از بخیه های جذبی استفاده میشود .
موقعیت و نوع برش
بسته به اینکه جراحی از کدام ناحیه (زیر سینه، اطراف هاله یا زیر بغل) انجام شود، نوع برش و میزان فشار به پوست می‌تواند بر زمان بهبودی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، برش‌های اطراف هاله ممکن است بیشتر در معرض کشش قرار گیرند، در حالی که برش‌های زیر سینه کمتر تحت فشار هستند و معمولاً زمان بهبودی کوتاه‌تری دارند.
مراقبت‌های بعد از عمل
رعایت دستورالعمل‌های پزشک در مورد تمیز نگه‌داشتن محل جراحی، استفاده از داروهای تجویزی و گن‌های فشاری می‌تواند به بهبودی سریع‌تر کمک کند.مراقبت از زخم‌ها و جلوگیری از عفونت نقش بسیار مهمی در کاهش زمان بهبودی ایفا میکند.
ویژگی‌های فردی بیمار
سن و سلامتی عمومی: افراد جوان‌تر معمولاً سرعت بهبودی سریع‌تری دارند. همچنین افرادی که سلامت عمومی بهتری دارند و به بیماری‌های خاص مانند دیابت مبتلا نیستند، معمولاً زخم‌های بهتری به جا می‌گذارند.
پوست بیمار: رنگ پوست تاثیر زیادی در باقی ماندن جای بخیه دارد. افراد با پوست تیره و یا گندمی بیشتر مستعد اسکار و برجسته شدن جای بخیه هستند.
در صورتیکه در افراد با پوست سفید و روشن کمتر جای بخیه ها باقی می ماند. نوع پوست (چرب، خشک، حساس یا معمولی) و قابلیت ترمیم آن می‌تواند بر طول مدت بهبودی تأثیر بگذارد. پوست‌های حساس ممکن است بیشتر مستعد التهاب و قرمزی باشند.
پیشگیری از عفونت
مراقبت صحیح از برش‌ها برای جلوگیری از عفونت و التهاب به فرآیند بهبودی کمک میکند. هرگونه عفونت می‌تواند مدت زمان بهبودی را طولانی‌تر کند.
فعالیت‌های فیزیکی پس از جراحی
انجام فعالیت‌های سنگین یا فشار آوردن به ناحیه جراحی در دوران بهبودی می‌تواند روند ترمیم را آهسته نماید. به همین دلیل، پزشکان توصیه میکنند که بیمار در ماه‌های اول از فعالیت‌های فیزیکی شدید خودداری کند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید
قرار دادن برش‌ها در معرض مستقیم نور خورشید و یا استفاده از سولاریوم می‌تواند موجب تیره‌تر شدن و قابل مشاهده شدن جای بخیه‌ها شود. استفاده از کرم ضد آفتاب و پوشاندن ناحیه جراحی در ماه‌های اول به جلوگیری از این مشکل کمک میکند.
سیگار کشیدن
سیگار کشیدن تأثیر منفی بر بهبودی زخم‌ها دارد و می‌تواند روند ترمیم را آهسته نماید. نیکوتین موجب کاهش جریان خون به نواحی جراحی شده و مدت زمان بهبودی را طولانی‌تر میکند.
بیشتر بخوانید: انواع برش در جراحی پروتز سینه
بهترین روش برای ترمیم جای بخیه بعد از پروتز سینه
برای ترمیم بهتر و سریع‌تر جای بخیه‌ها بعد از جراحی پروتز سینه، رعایت مراقبت‌های صحیح و استفاده از درمان‌های مناسب می‌تواند نقش مهمی در کاهش اسکار و بهبودی سریع‌تر داشته باشد. در اینجا چند روش مؤثر برای ترمیم جای بخیه‌ها پس از جراحی پروتز سینه آورده شده است:
مراقبت دقیق از بخیه‌ها
تمیز نگه‌داشتن محل جراحی: بعد از جراحی، مهم است که محل بخیه‌ها تمیز و خشک نگه داشته شود. پزشک معمولاً راهنمایی‌هایی در مورد نحوه شستشو و مراقبت از زخم‌ها می‌دهد. از شستشوی شدید و استفاده از صابون‌های معطر و محصولات شیمیایی بر روی بخیه‌ها خودداری کنید.
استفاده از گن و یا سوتین مخصوص : پس از جراحی، پوشیدن سوتین مخصوص به بهبود شکل سینه‌ها و کاهش تورم کمک میکند. این گن‌ها فشار مناسبی به پوست وارد میکنند که می‌تواند به جلوگیری از ایجاد اسکارهای بزرگ کمک کند.
استفاده از کرم‌ها و ژل‌های مخصوص ترمیم اسکار
ژل سیلیکون: مطالعات نشان داده‌اند که ژل‌های سیلیکونی می‌توانند به کاهش ظاهر اسکار کمک کنند. شیت سیلیکونی( ورقه های سیلیکونی) و یا ژل سیلیکونی معمولاً برای 2 تا 3 ماه بعد از جراحی استفاده می‌شوند و به تسریع بهبودی و کاهش قرمزی و تورم جای بخیه کمک میکنند.
کرم‌های آنتی‌اسکار: برخی از کرم‌ها و پمادهای ترمیم کننده باعث کاهش اسکارها می‌شوند. این محصولات به نرم شدن و کاهش التهاب پوست کمک میکنند.جراح شما بنا به تجربه خودش یکی از این محصولات را به شما توصیه میکند که بایستی از همان هفته اول بعد از عمل استفاده گردد.
عدم قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سولاریوم
نور خورشید می‌تواند موجب تیره‌تر شدن و برجسته‌تر شدن اسکار شود. بنابراین، از قرار گرفتن بخیه‌ها در معرض نور مستقیم خورشید در 6 ماه اول پس از جراحی خودداری کنید. استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF بالا بر روی محل بخیه‌ها می‌تواند از آسیب‌های ناشی از آفتاب جلوگیری کند.
رعایت رژیم غذایی سالم
یک رژیم غذایی غنی از ویتامین‌ها، به ویژه ویتامین C و ویتامین E، می‌تواند روند ترمیم پوست را تسریع کند. مصرف غذاهایی که سرشار از پروتئین و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند به بهبود زخم‌ها کمک میکند.
اجتناب از سیگار کشیدن
سیگار کشیدن می‌تواند جریان خون را کاهش دهد و روند بهبودی را کند کند. بنابراین، توصیه میشود که بیماران از سیگار کشیدن حداقل 6 هفته قبل و بعد از جراحی خودداری کنند.
ماساژ ناحیه جراحی
پس از گذشت مدت زمانی که پزشک تعیین کرده (معمولاً بعد از 2 تا 3 هفته)، ماساژ دادن آرام و ملایم ناحیه جراحی با استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده می‌تواند به کاهش تجمع بافت اسکار و نرمی پوست کمک کند. با این حال، قبل از انجام ماساژ باید از پزشک خود اجازه بگیرید.
رعایت زمان بهبودی
به یاد داشته باشید که ترمیم جای بخیه‌ها زمان می‌برد. اغلب زخم‌ها به طور کامل پس از 6 ماه تا 1 سال بهبود مییابند. طی این مدت، استفاده از درمان‌های مناسب و مراقبت‌های دقیق نقش اساسی در کاهش عوارض و بهبود اسکارها خواهد داشت.
جراح فوق تخصص پلاستیک
در صورتی که اسکارها شدید یا قابل توجه شوند، ممکن است نیاز به درمان‌های پزشکی مانند لیزر درمانی یا درمان‌های دیگر برای کاهش شدت اسکار و بهبود ظاهر آن باشد. مشورت با جراح با تجربه در این موارد ضروری است.
بیشتر بخوانید: ممنوعیت های جراحی پروتز سنه
انواع اسکار و جای بخیه بعد از عمل پروتز سینه
بعد از جراحی پروتز سینه، بسته به عواملی چون نوع جراحی، ژنتیک و ویژگی‌های پوست بیمار،رنگ پوست ، مراقبت‌های پس از عمل و واکنش بدن، ممکن است انواع مختلفی از اسکارها و جای بخیه‌ها ایجاد شوند.این اسکارها ممکن است از نظر ظاهر و شدت متفاوت باشند. در ادامه، انواع اسکارهای ممکن پس از جراحی پروتز سینه را توضیح می‌دهیم:
اسکارهای کلوئیدی
اسکارهای کلوئیدی برجسته، ضخیم و قرمز هستند که از مرز زخم اصلی فراتر می‌روند و به سمت پوست سالم رشد میکنند. این نوع اسکار در افرادی که مستعد آن از نظر ژنتیکی هستند، بیشتر رخ می‌دهد.در این نوع اسکار، بدن به طور بیش از حد کلاژن تولید میکند که منجر به تشکیل بافت اضافی میشود.درمان‌های مختلفی مانند لیزر درمانی، تزریق استروئید، یا جراحی می‌تواند برای کاهش اندازه این اسکارها موثر باشد.گرچه احتمال ایجاد کلویید بسیار اندک است ولی اگر اتفاق بیفتد ، درمان آن بسیار مشکل خواهد بود.
اسکارهای هیپرتروفیک
این اسکارها شبیه به اسکارهای کلوئیدی هستند اما معمولاً محدود به مرز زخم باقی می‌مانند و به سمت پوست سالم گسترش نمی‌یابند. آنها ممکن است قرمز، متورم و برجسته باشند.اسکارهای هیپرتروفیک به دلیل تولید بیش از حد کلاژن در فرآیند ترمیم طبیعی پوست ایجاد می‌شوند.این نوع اسکارها معمولاً به مرور زمان کاهش مییابند، اما برای تسریع بهبودی می‌توان از درمان‌هایی چون ژل‌های سیلیکونی، تزریق استروئیدی و لیزر استفاده کرد.
اسکارهای صاف و نازک
اسکارهایی که پس از جراحی پروتز سینه به صورت صاف و نازک باقی می‌مانند. این نوع اسکارها اغلب در افرادی که پوست نرم و الاستیک دارند یا از مراقبت‌های دقیق استفاده میکنند، مشاهده می‌شوند.مراقبت صحیح از زخم، تغذیه مناسب، و ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند به کاهش این نوع اسکار کمک کنند.معمولاً به درمان خاصی نیاز ندارند و به مرور زمان بهبود مییابند.
نتیجه گیری
جای بخیه و اسکارهای بعد از جراحی پروتز سینه ممکن است نگرانی‌هایی را برای بیماران ایجاد کند، اما با مراقبت‌های صحیح و روش‌های درمانی مناسب، این اسکارها به تدریج کاهش مییابند و در بسیاری از موارد قابل مشاهده نمی‌شوند. نوع اسکار به عوامل مختلفی چون ژنتیک، رنگ و کیفیت پوست بیمار و دقت در مراقبت‌های پس از عمل بستگی دارد. در نهایت، با انتخاب جراح ماهر و پیروی از دستورالعمل‌های بعد از جراحی، می‌توان از نتایج مطلوب و رضایت‌بخش بهره‌مند شد و به اعتماد به نفس و زیبایی مطلوب رسید.
